เปิดจดหมาย ครูบาบุญชุ่ม หลังปฏิบัติธรรมปิดวาจา 3 ปีในถ้ำ ล่วงรู้ทุกอย่าง

วันที่ 7 ส.ค. 64 ที่ผ่านมาเฟซบุ๊ก พระครูสมุห์นทีเทพ จิรวฑฺฒโณ วัดหนองปึ๋ง จังหวัดเชียงใหม่ ลูกศิษย์พระครูบาบุญชุ่ม ได้นำจดหมายที่พระครูบาบุญชุ่มเขียนในถ้ำ เป็นภาษาไทใหญ่ มาแปลเป็นภาษไทย ระบุว่า...

ธรรมะจากถ้ำ 7 -8-2021

ปีธรรม2565 ที่ถ้ำหลวงเมืองแก็ด

ข้อเมตตาจาก

พระครูบาพ่อศีลธรรมบุญชุ่ม ญาณสํวโร

ขอเมตตาถึงลูกศิษย์ลูกหาทั้งหลาย ให้ได้รับรู้ถึงข้อเมตตา เราพระครูบาพ่อ อยู่ดีมีสุข ได้ปฏิบัติภาวนา ก็ดีขึ้นเรื่อยๆ เบากายเบาใจ ไม่มีเรื่องอันใดที่จะทำให้ทุกข์ร้อน ไม่เป็นโรคภัยไข้เจ็บอันใด อยู่ตามธรรมชาติของคนเฒ่าแก่เป็นธรรมดา ไม่มีอะไร ไม่อยากได้อันใด มีสติอยู่ตลอด ปฏิบัติตามมหาสติปัฏฐาน พิจารณาถึง รูป นาม สังขาร เมื่อได้พิจารณาแล้วก็เห็นความเบื่อหน่ายในสังขารนี้ เป็นที่สุด ได้เห็นถึง ขณิกะมรณะ ขณิกะนิพพาน ได้เป็นที่พึ่งพิงของเราจริง

เปิดจดหมาย ครูบาบุญชุ่ม

อันสภาวะธรรมทั้งหลาย มีอนิจัง ทุกขัง อนัตตา สังขารธรรมทั้งหลายไม่เที่ยงแท้ เป็นทุกข์ทั้งนั้น ไม่เป็นไปดังใจปรารถนา เกิดมาแล้วก็รอซึ่งวันตาย กินข้าวก็เพื่อรอวันตายเท่านั้น เกิดมาแล้ว ก็รอแก่เฒ่า แล้วก็ตายอย่าได้อยู่เฉยๆ กินเฉยๆ ทุกสิ่งทุกอย่างที่หามาไม่ว่าจะเป็นเสื้อผ้าหรือของใดๆไม่สามารถนำไปด้วยในป่าช้ามีแต่ตัวเปล่า เท้าเปล่า มือเปล่า เท่านั้น หากตายไปแล้วของทุกสิ่งก็ทิ้งไว้ข้างหลังทั้งนั้น ขอให้มีสติ ขอให้กลัวต่อบาปความทุกข์สังสารวัฏ การเกิด แก่ เจ็บ ตาย ในโลกนี้มีแต่ความขุกข์เท่านั้น ทุกข์ตั้งเกิด จนวันตาย

เปิดจดหมาย ครูบาบุญชุ่ม

อันวันสรรพสัตว์ทั้งหลายที่เกิดมาในโลกนี้ เรื่องความทุกข์นี้มีเมื่อกันทุกชีวิต อย่าอยู่อย่างประมาทหลงลืมตัว อันความตายนี้ใกล้ตัวเรามามากทุกทีแล้ว อย่าปล่อยวันเวลาให้เสียเปล่า ให้พากันรีบ สร้างบารมี อันเป็นบุญกุศล โดยเฉพาะ ทาน ศีล ภาวนา สมถะ วิปัสสนา หาทางพ้นทุกข์ ให้สุขถึงพระนิพพาน อันว่าวันเวลาข้ามล่วงพ้น ก็ใกล้มาแล้วซึ่งความตาย วันเวลาไม่เคยรอใคร ให้พากันมีสติ ให้พากันรีบสร้างความดี สร้างบารมี ให้เต็ม ให้ถึงซึ่งเวียงคำ พระนิพพาน ในโลกนี้ทุกๆที่เต็มไปด้วยความทุกข์หากยังไม่ถึงนิพพานธาตุนั้น ก็ยังไม่มีที่วางใจได้

เปิดจดหมาย ครูบาบุญชุ่ม

เวลานี้ในโลกเรามีเรื่องโรคระบาด ตายกันเยอะ คนห่างไกลไม่มีศีลธรรม ฆ่าฟันกันตาย อดยาก กั้นอาหารตายกันก็เยอะ ดูไปทางไหนเมืองไหนก็เต็มไปด้วยความทุกข์โศกเศร้า ไม่มีอะไรจะเป็นที่พึ่งของเราอีกแล้ว ในโลกนี้เดือดร้อนกันไปทุกบ้านทุกเมือง มีแต่ คุณพระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ พ่อแม่ ครูบาอาจารย์ ที่จะเป็นที่พึ่งของเรา และเรื่องบุญกุศล ที่เราได้คิดได้สร้างไว้นั้น ที่จะเป็นที่พึ่งอิงของเราจนถึงซึ่งทางสงบเย็นนิพพานคนดีมีปัญญาทั้งหลายมุ่งแต่หาทางสงบเย็น

เราพระครูบาพ่อบุญชุ่ม ขอเอาธาตุเมตตานี้เป็นน้ำรดหล่อในหัวใจสรรพสัตว์ทั้งหลายในโลกนี้ที่เป็นทุกข์จากโรคร้ายกาฬะลงเมืองตายกันเยอะ ขอให้ทุกคน หายจากโรคร้ายในเร็ววัน เร็วคืน ด้วยเทอญ ขอเมตตาพรนี้จงเป็นมงคล ให้อยู่ดีมีสุข ในทุกกิริยาบท ไม่ว่าจะ เดิน นอน นั่ง ก็ขอให้อยู่ดีมีสุขทุกๆคน ทำอะไรขอให้เจริญรุ่งเรือง ทั้งทางโลก และ ทางธรรม ทั้งในเมืองคน เมืองผี จนถึงซึ่งพระนิพพาน ขอให้สมดังคำอธิฐานปรารถนานี้ด้วยเทอญ นิพพานัง ปัจจโย โหตุ สาธุ สาธุ

พระครูพ่อบุญชุ่ม ญาณสํวโร

แปลโดย พระครูสมุห์นทีเทพ จิรวฑฺฒโณ