สาเหตุของโรคไข้เลือดออกภัยอันตรายต่อสุขภาพ
โรคไข้เลือดออกเกิดจากไวรัสเดงกี มีอยู่ 4 สายพันธุ์ การติดเชื้อครั้งแรกจะมีอาการไม่รุนแรง แต่ถ้าติดเชื้อครั้งที่ 2 โดยเชื้อที่ต่างสายพันธุ์กับครั้งแรก อาการมักจะรุนแรงถึงขั้นเลือดออกหรือช็อคเสียชีวิต พบมากในเด็กอายุต่ำกว่า 15 ปี
การติดต่อโรคไข้เลือดออกติดต่อจากคนสู่คน โดยมียุงลายเป็นพาหะที่สำคัญ
ยุงลายอาศัยอยู่ภายในบ้านและบริเวณรอบบ้าน แหล่งเพาะพันธุ์คือ น้ำใสที่ขังอยู่ตามภาชนะเก็บน้ำต่าง ๆ เช่น โอ่งน้ำ แจกันดอกไม้ ถ้วยรองขาตู้ จาน ชาม กระป๋อง หม้อ กระถาง
โดยทั่วไปโรคไข้เลือดออกมักจะพบมากในฤดูฝนเนื่องจากยุงลายมีการแพร่พันธุ์มากในฤดูฝน
อาการ
1. ระยะไข้ (2-7 วัน) ผู้ป่วยจะมีไข้สูงตลอดเวลา เบื่ออาหาร คลื่นไส้ อาเจียน ปวดท้อง และอาจมีผื่นหรือจุดเลือดออกตามลำตัว แขน ขา
2. ระยะช็อค ระยะนี้ไข้จะเริ่มลดลง ผู้ป่วยจะซึม เหงื่อออก มือเท้าเย็น ชีพจรเต้นเบาแต่เร็ว ปวดท้อง โดยเฉพาะบริเวณใต้ชายโครงขวา ปัสสาวะออกน้อย อาจมีเลือดออกง่าย เช่น มีเลือดกำเดาไหล อาเจียนเป็นเลือด อุจจาระมีสีดำ ในรายที่รุนแรง จะมีความดันโลหิตต่ำ ช็อค และอาจถึงตายได้ ระยะนี้กินเวลา 24-48 ชั่วโมง ซึ่งผู้ป่วยแต่ละรายไม่จำเป็นต้องเป็นรุนแรงและเข้าสู่ภาวะช็อคทุกราย
ในผู้ป่วยไข้เลือดออกที่อาการไม่รุนแรง เมื่อไข้ลดก็จะมีอาการดีขึ้น รับประทานอาหารได้ เข้าสู่ระยะฟื้นตัว
3. ระยะฟื้นตัว อาการต่าง ๆ จะเริ่มดีขึ้น ผู้ป่วยรู้สึกอยากรับประทานอาหาร ความดันโลหิตสูงขึ้น ชีพจรเต้นแรงขึ้นและช้าลง ปัสสาวะมากขึ้น บางรายมีผื่นแดงและมีจุดเลือดออกเล็ก ๆ ตามลำตัว
ข้อแนะนำการดูแลผู้ป่วยที่บ้าน
1. เช็ดตัวลดไข้ ให้ยาลดไข้ตามที่แพทย์สั่ง ได้แก่ ยาพาราเซตามอล ทุก 4-6 ชั่วโมง ถ้ามีไข้เกิน 3 วัน ควรมาพบแพทย์
2. ห้ามให้ยาลดไข้ที่มีส่วนผสมของแอสไพริน หรือ ibuprofen เพราะอาจทำให้เกิดเลือดออกในทางเดินอาหารได้
3. ดื่มน้ำมาก ๆ โดยแนะนำให้ดื่มน้ำผลไม้หรือน้ำเกลือแร่แทนน้ำเปล่า
4. หลีกเลี่ยงอาหารที่มีรสจัดทุกชนิด เพราะอาจระคายเคืองต่อกระเพาะอาหาร
5. หลีกเลี่ยงอาหารที่มีสีแดงหรือดำ เพราะอาจทำให้สับสนกับภาวะเลือดออกในทางเดินอาหารได้
6. ให้มาพบแพทย์ทันทีหากมีอาการต่อไปนี้
. อาเจียนมาก ไม่สามารถรับประทานอาหารและน้ำได้เพียงพอ
. ปวดท้องมาก
. มีเลือดออกรุนแรง เช่น ถ่ายดำ อาเจียนเป็นเลือด
. กระสับกระส่าย เหงื่อออก ตัวเย็น มือเท้าเย็น
. ไม่ปัสสาวะนานกว่า 6 ชั่วโมง
. ซึมลงไม่ค่อยรู้สึกตัว หอบเหนื่อย
การป้องกัน
. ป้องกันไม่ให้ยุงกัด โดยนอนในมุ้งแม้ในเวลากลางวัน
. กำจัดแหล่งเพาะพันธุ์ยุงในบ้าน
. ควรเปลี่ยนถ่ายน้ำในภาชนะที่ขังน้ำทุก 7 วัน
. เลี้ยงปลากินลูกน้ำในอ่างบัวหรือแหล่งน้ำอื่น ๆ
. ปิดฝาโอ่งหรือภาชนะอื่น ๆ ให้มิดชิดหรือใส่ทรายเคมี กำจัดลูกน้ำในภาชนะที่เก็บน้ำไว้ใช้ใส่เกลือหรือน้ำส้มสายชูลงในจานรองขาตู้กับข้าวสัปดาห์ละครั้ง