กล้วยดิบ กล้วยห่าม กล้วยสุก ประโยชน์ต่างกันอย่างไร

ประโยชน์ของกล้วยดิบ

 

กล้วยดิบบรรเทาอาการแสบท้องจากโรคกระเพาะหรือกรดไหลย้อน

          ในกล้วยดิบมีสารแทนนินในปริมาณสูงกว่ากล้วยสุก โดยสารชนิดนี้มีฤทธิ์ยับยั้งการเจริญเติบโตของแบคทีเรีย และป้องกันผนังลำไส้ถูกทำลายจากเชื้อโรคหรือเอนไซม์ที่มีรสเผ็ดร้อน เช่น เอนไซม์จากพริก พร้อมกับช่วยสมานแผล จึงช่วยรักษาแผลในหลอดอาหารและกระเพาะอาหารที่เกิดจากโรคกระเพาะหรือกรดไหลย้อน ทำให้อาการแสบท้องลดลง

          วิธีรับประทานกล้วยดิบเพื่อรักษาแผลในกระเพาะอาหารก็คือ ให้ฝานกล้วยน้ำว้าดิบหรือกล้วยหักมุกดิบเป็นแว่น ๆ แล้วนำไปตากแห้ง 2 วัน จากนั้นบดเป็นผง นำมาชงกับน้ำอุ่น ดื่มก่อนอาหาร 30 นาที วันละ 2 ครั้ง

ประโยชน์ของกล้วยห่าม

 

กล้วยห่ามช่วยรักษาอาการท้องเสีย

          กล้วยห่ามจะมีเปลือกเป็นสีเขียวอมเหลือง รสชาติฝาดปนหวานเล็กน้อย มีสารแทนนินอยู่เช่นกัน คนที่มีอาการท้องเสียที่ไม่ได้เกิดจากการติดเชื้อ แต่เกิดจากธาตุในร่างกายไม่สมดุล เช่น รับประทานอาหารเผ็ดจัด สามารถรับประทานกล้วยดิบหรือกล้วยห่ามครั้งละครึ่งผล - 1 ผล เพื่อบรรเทาอาการท้องเดินได้ เพราะสารแทนนินมีสรรพคุณช่วยลดการหดเกร็งและลดการเคลื่อนไหวของลำไส้ 

          อีกวิธีหนึ่งก็คือ ฝานกล้วยเป็นแว่นบาง ๆ นำไปตากแดดให้แห้ง แล้วบดเป็นผง รับประทานครั้งละ 10 กรัม โดยผสมกับน้ำร้อนหรือน้ำอุ่น 120-200 มิลลิลิตร ดื่มวันละ 3 ครั้ง หรือเมื่อมีอาการท้องเสีย

ประโยชน์ของกล้วยสุก

 

กล้วยสุกช่วยแก้ท้องผูก

           กล้วยสุกอุดมไปด้วยใยอาหารชนิดละลายน้ำที่เรียกว่า "เพกทิน" ในปริมาณสูง จึงมีฤทธิ์เป็นยาระบายอ่อน ๆ ช่วยให้ขับถ่ายคล่องขึ้น ดังนั้น คนที่มีอาการท้องผูกบ่อย ๆ สามารถรับประทานกล้วยสุกในตอนเช้า หรือตอนท้องว่างก่อนอาหาร 30 นาที ครั้งละ 1-2 ผล โดยเคี้ยวให้ละเอียดที่สุดแล้วดื่มน้ำตามมาก ๆ เพื่อกระตุ้นการทำงานของระบบขับถ่ายให้เป็นปกติ อย่างไรก็ตาม เพกทินจะค่อย ๆ สลายตัวเมื่อกล้วยสุกจนเกินไป ทำให้กล้วยมีสภาพนิ่ม ดังนั้น ให้เลือกกินกล้วยที่สุกพอดี ๆ ยังไม่งอม