หนุ่ม ตจว. จากบ้านนอกเข้ามาแสวงโชคในเมืองกรุง การงานก้าวหน้า

สมาชิกพันทิปหมายเลข 6240902 โพสต์ตั้งกระทู้หัวข้อ "รับได้ไหม? จากมาไม่มีอะไรและจะกลับไปไม่มีอะไร!" หลังจากที่เจ้าตัวเดินทางออกจากบ้านต่างจังหวัด เข้ามาแสวงโชคใน กรุงเทพมหานคร จนกระทั่งการงานก้าวหน้า แต่กลับมีความรู้สึกโหยหาสิ่งที่เป็นอดีตในช่วงวัยเด็ก และพร้อมกลับบ้านแบบมือเปล่า ทิ้งทุกสิ่งทุกอย่างที่สร้างมาให้แฟนดำเนินต่อ

เจ้าของกระทู้โพสต์ข้อความระบุว่า.. ไม่ใช่จะจากโลกนี้ไปน่ะครับ! เป็นคนบ้านนอกเข้ามาแสวงโชคเรียนหนังสือทำงานสร้างครอบครัวในเมืองกรุง งานการก็ก้าวหน้าจนถึงระดับผู้บริหาร แล้วก็เห็นว่าอิ่มในระบบเป็นลูกจ้างเลยขอ early retire ออกมาทำธุระกิจส่วนตัวก็ล้มเหลวบ้างประสบผลสำเร็จบ้าง จนปัจจุบันก็ถือว่าอยู่ตัวพอมีกินมีใช้ในระดับหนึ่งทำงานอยู่กับบ้านแฟนก็เกษียนอายุ(ข้าราชการ) ลูกก็ศึกษาในระดับมหาลัยแล้ว(คนเดียว) ดูไปก็ไม่มีปัญหาอะไรก็ใช้ชีวิตเหมือนคนสังคมเมืองทั่วๆไป ล่วงเลยใช้ชีวิตแบบที่ว่ามา 40 ก่วาปีก็เลยคิดว่า "มันไม่ใช่ตัวเราแล้ว" ก็เลยทำให้ชีวิตไม่มีความสุขโดยพื้นฐานเรามาจากท้องทุ่งป่าเขาธรรมชาติ 

ก็เลยมีความรู้สึกโหยหาสิ่งที่เป็นอดีตในช่วงวัยเด็กอยากจะมีอยากจะเป็นชีวิตที่อยู่กับธรรมชาติที่สงบๆในช่วงวัยที่เข้าสู่ "ผู้สูงอายุ"...แต่ปัญหาว่าถ้าเรากลับไปเราก็ต้องไปคนเดียวไปมือเปล่าเพราะทุกสิ่งทุกอย่างที่สร้างมาจะให้ทางแฟนดำเนินต่อ เพราะเขาก็คงไม่อยากทำเหมือนเรา เขาก็คงอยากมีชีวิตในรูปแบบสังคมเมืองเหมือนที่เดิมเพราะเขาเกิดเติบโตมากับสภาพนี่มา ส่วนเราก็ต้องกลับไปเริ่มต้นนับหนึ่งกันใหม่ (มีพื้นที่อยู่แล้ว) แบบที่เล่ามาไม่รู้ว่าเป็นความคิดที่ถูกต้องหรือไม่? เพราะก็รู้ว่าสังคมมันเปลี่ยนแปลงไปมากแล้วแม้แต่สังคมในชนบทก็ตามที.