สาวช้ำหนัก โดนหนุ่มหลอกให้รัก ยกให้ทั้งกายและใจ รู้ทีหลังหนูเป็นเมียน้อย

กลายเป็นเรื่องราวที่ชาวเน็ตต่างพูดไม่ออก เมื่อผู้ใช้เฟซบุ๊กรายหนึ่งได้โพสต์ระบายความอัดอั้นที่โดยยัดเยียดความเป็นเมียน้อยให้ ซึ่งเธอได้เล่าเรื่องราวที่เกิดขึ้นว่า "ขออนุญาตโพสต์เตือนภัยเพื่อเป็นอุทาหรณ์และขอขอเรียกร้องความเป็นธรรมจากเพื่อนๆ ชาวโซเชียลหน่อยค่ะ ในเมื่อเรียกร้องความเป็นธรรมจากทางกฎหมายเอาเรื่องไม่ได้ก็อยากจะขอเรียกร้องความเป็นธรรมจากเพื่อนๆ ในโซเชียลช่วยผลักดันให้เรื่องนี้กลายเป็นข่าวดังหน่อยค่ะว่าผู้ชายคนนี้ได้หลอกลวงเรายังไงบ้าง

 

เกี่ยวกับผู้หญิงจะได้เป็นบทเรียนให้ผู้หญิงทุกคนได้ระวังตัวอย่าได้ไว้ใจคนง่ายเชื่อใจผู้ชายง่ายๆ เพราะตัวหนูได้รับบทเรียนจากการเชื่อใจและไว้วางใจผู้ชายง่ายในครั้งนี้อย่างแสนสาหัส ไม่อยากให้ใครตกเป็นเหยื่อกับผู้ชายคนนี้แล้วมาเจ็บปวดเหมือนหนูค่ะ เรื่องราวต่อไปนี้เป็นเรื่องที่หนูเพิ่งเจอมาตั้งแต่เกิดเรื่องรวมๆ เกือบเดือนกว่าแล้วค่ะ

หนูได้รู้จักกับผู้ชายคนหนึ่งตอนที่ทำงานอยู่ร้านคาราโอเกะ อำเภอโพธิ์ทับช้าง จังหวัดพิจิตร ผู้ชายที่ดังในรูปนี้เป็นคนอำเภอนครไทย เขามาเที่ยวเจอกันแล้วก็ขอเบอร์ คุยจีบกัน เขาก็บอกเสมอว่าเขาไม่มีเมีย แล้วก็ติดต่อกันเรื่อยมาจนมาถึงช่วงโควิดรอบ 3 ที่ร้านหนูโดนสั่งปิดและเราก็ได้บอกเขาว่าจะกลับบ้านแล้วนะ แต่เขาก็บอกว่าจะกลับทำไมไม่อยู่ต่อเหรอ

ใจเรามีให้เขาเต็มร้อย ทางพ่อเขาอยากให้เราอยู่เราก็เลยอยู่อาศัยร้านอยู่ทั้งๆ ที่ร้านปิด ใช้ไฟ ใช้น้ำ แล้วก็กินข้าวกับเขา ซึ่งอยู่ไปด้วยความกดดันเกรงใจเขา เพราะเราไม่ได้ทำงานให้เจ้าของร้าน อยู่มาวันนึงตังค์เราที่มีติดตัวก็หมด แล้วเขาก็โทร.อยากมานั่งกินเหล้าที่ร้าน เราก็เลยให้เขามานั่งกิน แล้วเขาก็ได้ให้ตังค์เราไว้ใช้กินข้าว 200 บาท แต่ 3 วันจากนั้นเขาก็ได้เอาเงินมาให้เรากินข้าวอีก แล้วก็นั่งคุยกันจนถึง 22:00 น. กว่าๆ 

จากนั้นเขาบอกว่าถ้ามันเลย 22:00 น. แล้ว จะเข้าที่พักบริษัทไม่ได้เราก็เลยเอาเงินที่เขาให้มากินข้าว แบ่งไปเช่ารีสอร์ทนอน ก็ไม่อยากจะปล่อยให้เขาไปนอนรีสอร์ทคนเดียว กลัวเขาคิดว่าเราเห็นแก่ตัว แล้วก็เป็นคืนที่เรามีอะไรกันกับเขา ซึ่งเรามีด้วยความเต็มใจ ด้วยความรักที่มีให้เขาเพราะเรามีใจให้เขา เพราะความดีที่เขามีต่อเรา เราลำบากตกงานเขาก็ให้เงินเรากินข้าว แต่ถ้ารู้ว่าเขาจะเป็นคนแบบนี้มีผู้หญิงคนไหนบ้างล่ะคะที่อยากจะเสียตัวให้ผู้ชายที่ไม่ได้รัก 

3 - 4 วันต่อมาเราก็มีปัญหากับเจ้าของร้าน เพราะเขาไม่ให้เราพักในร้าน เขาบอกว่าเราไปกับแฟนก็ไม่จ่ายค่าซื้อเวลาร้าน เราก็งงว่าทำไมเราต้องจ่ายค่าซื้อเวลาร้าน ในเมื่อเราออกมากับแฟนข้างนอก ถ้าเราไม่จ่ายเขาก็ไม่พักอยู่ที่ร้านด้วย เราจึงได้เก็บกระเป๋า เดินลากกระเป๋าอยู่ข้างถนนโดยไม่มีจุดหมาย ตังค์ติดตัวก็มีไม่กี่ร้อย รถตู้รถประจำทางอะไรก็ไม่ค่อยมี ตอนนั้นถึงได้โทรหาเขาโทรหลายสายมาก จนเขาส่งรูปที่นอนอยู่กับเมียบนเตียงมาให้เราดู

แล้วบอกว่าเมียหลวงเขากลับมาจากบ้านมาอยู่ด้วย เรามีความเครียดสะสมทั้งตกงาน ทั้งไม่มีที่อยู่ ทั้งลำบากที่ต้องมาเดินข้างถนน สภาพจิตใจย่ำแย่อยู่แล้ว ได้แต่เดินร้องไห้ไปตลอดทาง เรื่องที่เจอมันทำให้ช็อกมาก เจ็บปวดมาก คือการที่คนที่เรามากที่สุดในชีวิต ยอมอยู่ที่นี่ ยอมลำบากเดินอยู่นานจนเราไม่รู้ว่า เราจะเดินไหวไหม จึงได้โพสต์ลงในเพจหางานพิจิตรว่า ถ้าใครขับรถผ่านถนนเส้นตำบลไผ่รอบ จะขอติดรถเขาเข้าไปในตัวเมือง

เผื่อเราจะไปหางานทำในที่นั่นได้ก็มีพี่ผู้หญิงคนนึงชื่อพี่เจี๊ยบได้คอมเม้นต์ในโพสต์เรา แล้วก็ช่วยเหลือขับมอเตอร์ไซค์จากในตัวเมืองมารับเราถึงโพธิ์ทับช้างและเขาก็จะเอารีสอร์ทให้เรานอนอยู่ 2 วันค่ะ ตอนกลางวันเขาก็พาขี่มอเตอร์ไซค์หางาน พอผัวเขารู้ผัวเขาก็กินเหล้าเมามาตามเขากลับบ้านหนูก็นอนรอเขาที่รีสอร์ท แล้วก็โทรหาพี่เจี๊ยบ แต่ก็ไม่รับสาย

จนหมดเวลาออกจากรีสอร์ทตอนเที่ยงเราก็เคว้งคว้างเหมือนไม่เหลือใครเพราะติดต่อคนที่ช่วยเหลือเราไม่ได้ แต่เราก็ยังจะพยายามโทรหาแฟน ซึ่้งเราโทรยังไงเขาก็ไม่รับสายจนเขาพิมพ์ข้อความมาบอกว่า "จะโทรให้แฟนเรารู้เลยหรือไง" คือทั้งงง ทั้งอึ้ง และช็อกมาก ต่อมาก็ตามด้วยรูปถ่ายที่นอนกับผู้หญิงอยู่บนเตียงที่นอนตามรูปใต้โพสต์ เมื่อรู้ว่าเขามีเมียชีวิตตอนนั้นมันเหนื่อยใจท้อใจอ่อนแอมาก ช็อกสุดๆ ในช่วงชีวิตที่เรากำลังลำบาก

เหมือนโดนซ้ำเติมไม่มีที่พัก แต่ยังถูกแฟนหลอกว่าไม่มีเมีย พอได้เสียกับเราผ่านมาไม่กี่วันก็มาบอกว่ามีเมีย เราแทบไม่อยากจะมีชีวิตอยู่ต่อ เดินลากกระเป๋าจนมาถึงศาลาริมถนน ตอนนั้นเงินอยู่ในกระเป๋ามีอยู่ 40 บาทซึ่งเอาไปซื้อยาแก้ปวดในเซเว่นมาได้ 4 แผงฉีกใส่อุ้งมือได้กำหนึ่งก็กินเข้าไป กินไปตอนประมาณเที่ยงคืนเพราะตอนนั้นเราเดินมาเรื่อยๆ ตั้งแต่ออกจากรีสอร์ท จนมาถึงเวลาเที่ยงคืน 

ขณะที่กินเข้าไปแล้วก็นั่งร้องไห้อยู่ศาลาสะอึกสะอื้นภาพชีวิตที่เจอเขาความรักรอยยิ้มของเขาหน้าเขามันก็วนเวียนอยู่ในสมองเริ่มออกฤทธิ์ร้องไห้ตลอดเหมือนจะหลับจะตื่นอยู่ข้างศาลาจนถึงเวลา 07:00 น. เราก็เริ่มอาเจียนเป็นเลือดอาการเริ่มแย่ ทรมาน ลำไส้และสมอง อ้วกอยู่พักนึงก็มีคนมาเจอจึงพาส่งโรงพยาบาลพิจิตร พอไปถึงโรงพยาบาลสิ่งที่เราอ้วกออกมาก็เป็นน้ำสีแดงหมดเลย บุรุษพยาบาลบอกว่าอ้วกออกเป็นเลือดอย่างเดียว

แล้วไม่แน่อาจต้องผ่าตัดลำไส้ ถ้าเลือดออกในลำไส้เยอะกว่านี้ เขาได้ทำการล้างท้องให้เราเรียบร้อยและส่งขึ้นเตียงนอนในสภาพที่ย่ำแย่และสะบักสะบอมนอนเป็นผักเป็นปลาอยู่โรงพยาบาลรักษาอยู่ที่นั่นเกือบ 1 สัปดาห์ โดยที่ไม่มีเขามาเยี่ยมเลยแม้แต่วันเดียว ถ้าเรารักเขามากแล้วก็จะคิดเห็นแต่หน้าเขาคิดถึงเขา 

แต่กระทั่งเราออกจากโรงพยาบาลมาจนถึงวันนี้ประจำเดือนยังไม่มาเลยค่ะ ซึ่งได้ไปตรวจแล้วก็รู้ว่าตัวเองท้องได้ 4 สัปดาห์และญาติเราก็แนะนำให้ไปบอกเขาก่อนว่าเขาจะรับไหม แต่สุดท้ายเขาก็ไม่รับและเขาก็ไม่เชื่อว่าเราท้องเขาหาว่าเรามั่ว คนแบบเรา ใครเขาจะเอามาทำเมียแล้วก็บล็อกเฟซเรา แถมยังสั่งให้ญาติพี่น้องเขาทุกคนบล็อกเฟซเราด้วยเบอร์โทรก็บล็อก

อยากให้เพื่อนๆ น้องๆผู้หญิงดูเรื่องของเราเป็นตัวอย่างสิ่งที่เราเจอมาเพราะความรักและไว้ใจผู้ชายมากเกินไปทั้งที่เพิ่งคบกันไม่นาน..เรื่องราวทั้งหมดที่เจอมาในตอนนี้ตัวดิฉันเองยังเจ็บปวดและสภาพจิตใจยังไม่ดีขึ้นเลยเหมือนเรื่องนี้มันพึ่งเกิดมาเมื่อวานสภาพจิตใจที่โดนซ้ำเติมซ้ำแล้วซ้ำอีกไม่รู้ว่าจะใช้ชีวิตต่อไปยังไงไหว...

แม้แต่พ่อแม่ของผู้ชายยังไม่เห็นใจเลย พวกเขาใจดำทั้งครอบครัวอยากให้สาวพิษณุโลกทุกคนจดจำหน้ามันไว้มันคือไอ้หน้าตัวเมีย อย่าให้ลูกหลานใครได้ไปคบกับมัน เพราะแม่มันสอนให้มันไม่รับผิดชอบผู้หญิง ขอบคุณทุกคนสำหรับคนที่ช่วยแชร์ต่อนะคะ เพื่อเป็นบทเรียนสอนใจลูกผู้หญิง ที่ให้เรื่องหนูตีแผ่ลงเป็นเรื่องราวอุทาหรณ์สอนใจให้ผู้หญิงทุกคนรู้จักระวังจะได้ใจง่ายและผิดพลาดเหมือนเรา 

ขอบอกเลยว่าเราไม่ได้กลัวหรอกคดีพรบ.คอมพิวเตอร์เพราะสิ่งที่เราเล่ามาเป็นเรื่องจริงทั้งหมด คนที่มันทำชั่วกับเราก็แจ้งความจับเราเอาเรื่องเราทั้งๆ ที่ตัวเองมันผิดก็ให้มันทำไปเพราะว่าเราไม่มีอะไรจะเสียชีวิตเราแย่ทุกอย่างแม้กระทั่งสภาพจิตใจและร่างกายก็เพราะว่ามันเป็นคนกระทำเราไม่กลัวอะไรแล้วไม่มีอะไรจะแย่ไปกว่าที่เจอมาแล้ว