สาวน้ำตาตก ไปทำงานที่ใหม่วันแรก เข้ากับเพื่อนไม่ได้ ตัดพ้อชีวิตอยากลาออก

โดยเจ้าของกระทู้เล่าว่า... ได้งานใหม่ที่บริษัทหนึ่ง ซึ่งเงินดีกว่าที่เก่าเกือบ 5000 แต่ไปทำงานแล้วรู้สึกเสียใจมาก คิดผิดมากๆที่ออกจากงานเก่าอย่างแรกคือตัวเนื้องาน ไม่ใช่แนวที่เราชอบเท่าไหร่ แต่ก็พยายามปลอบใจตัวเองว่าเรายังต้องเรียนรู้อีกเยอะ อาจจะทำได้ดีก็ได้ ตัวเนื้องานเบากว่าที่เราเคยทำมาด้วย เพียงแค่เป็น part ที่เราไม่ค่อยชอบ ชม.ทำงานก็เยอะกว่าเดิม ได้เวลาพักน้อย ตอนแรก HR แจ้งว่าทำ 8 ชม. แต่พอไปทำจริงๆชม.การทำงานหารกันแล้วประมาณวันละ 9 ชม.แต่บางวัน 11-12 ชม.ก็ยังมี เราเลยค่อนข้างตกใจ เพราะไม่ตรงกับที่คุยกันไว้

แต่เรื่องหลักๆคือเรื่องเพื่อนร่วมงานค่ะ เราได้บัดดี้สอนงานที่พูดเร็วมาก แถมพูดขำๆกับคนอื่นว่ามาแล้วไง เดี๋ยวก็ออก แล้วก็ขำๆกัน ด้วยความที่เราเป็นคนพูดน้อย เขาก็จะว่าเราค่ะ แม้จะไม่ได้พูดจริงจังก็ตาม เราไปทำงานวันแรก เขาบอกว่าทำอะไรไม่เป็นเลย งงตลอดเวลา ไม่รู้เรื่องเลย ด้วยความที่ personality เขาต่างกับเรามาก ถึงเราจะพอรู้ว่าเขาไม่ได้จริงจัง แต่บางทีมันก็บั่นทอนค่ะ ช่วงไปกินข้าว เราไม่รู้ว่าที่นี่กินที่ไหนยังไง เขาก็ไม่พาเราไป และไม่มีเพื่อนร่วมงานคนไหนพาเราไปเลย เราต้องไปกินคนเดียว ปกติเรากินข้าวคนเดียวได้ แต่นี่วันแรก เดินยังเดินไม่ถูกเลย ก่อนเรากลับเขาก็พูดดีกับเราว่าจะสอนงานให้ วันนี้ยุ่งพอดี ค่อยๆเรียนรู้ไปนะแต่เราก็ไม่รู้จะไปรอดไหม หลักๆคือเจอเพื่อนร่วมงานไม่ค่อยน่ารักค่ะ หมดกำลังใจเลย เพื่อนที่ทำงานคนอื่นก็ดูยุ่งๆกันมาก บางคนก็ไม่ยิ้มแย้มกับเรา รู้สึกไม่ค่อยดีเลย แต่คนที่น่ารักใจดีก็มีนะคะ
 

ท้อมากๆเลยค่ะ ไปวันแรกอยากลาออกมาก ถึงกับอยาก walk out เลยเพราะไม่อยากทน ปกติเราอยากลาออกให้ถูกต้องตลอด แต่นี่เป็นครั้งแรกที่รู้สึกว่าไม่ belong here เลย ให้ทนต่ออีกอาจจะไม่ไหวค่ะ แต่ก็พยายามตั้งสติไว้ว่ามันแค่วันแรกเอง แต่เพราะมันเป็นวันแรกเรายังรู้สึกแย่ขนาดนี้ วันต่อๆไปจะขนาดไหน 5555 และเราก็รู้ว่าเขาคงไม่ให้เงินเดือนสูงๆกับเรา ให้เรามาทำงานสบายๆหรอกค่ะ เราก็เข้าใจ เลยรู้ว่าที่ทำให้เราท้อจริงๆคือสังคมการทำงาน หวังว่าวันต่อๆไปจะดีขึ้นค่ะ ไม่งั้นเราคงขอเดินจากไปจริงๆ
 

เราอยากระบาย อยากขอแนะนำหรือกำลังใจอะไรก็ได้ค่ะจากคนที่เคยเจอเหตุการณ์แบบเรามันท้อมากค่ะที่ต้องรู้สึกแบบนี้ ทั้งๆที่เราควรจะมีความสุขกับงานใหม่ไปแล้วถึงเราจะรู้ว่าเราไปแค่วันแรกก็เถอะ แต่ก็นะ ไปวันแรกก็ท้อแล้ว 555เมื่อก่อนที่เราทำงานแรกในชีวิต งานหนักกว่านี้มากค่ะ กดดันมาก แต่เพื่อนๆนิสัยดีมาก เรายอมอดทนกับทุกอย่างแต่หลังจากผ่านงานมาบ้าง เราตัดสินใจว่าจะไม่ยอมอดทนกับอะไรที่ไม่เป็นเรื่องอีกแล้ว แต่ก็จะขออดทนให้ถึงที่สุดก่อนเป็นการเริ่มงานแรกที่เหงาและท้อมากๆเลยค่ะคิดถึงความอบอุ่นของสังคมที่ทำงานเก่า แต่ถ้าถามว่าย้อนเวลากลับไป เราก็คงตัดสินใจเหมือนเดิม เพราะทำงานที่เก่าต่อเราก็คงเจอปัญหาการเงินอีก ชีวิตยากจังค่ะ 55555 ใครมีประสบการณ์แนวนี้แบ่งปันกันได้นะคะ 

ซึ่งหลังจากเจ้าของกระทู้เผยแพร่ข้อความออกไปเพื่อนๆสมาชิกท่านอื่นก็เข้ามาให้กำลังใจทั้งบอกว่าให้เดินหน้าสู้ต่อเพราะเจ้าของกระทู้พึ่งทำงานได้แค่วันเดียวเอง อย่าตัดสินใจเร็วสรุปก่อนให้ลองทำดูสักพักแล้วค่อยมาตัดสินใจอีกทีว่ายังคงเหมือนวันแรกที่เข้ามาทำงานในบริษัทนี้หรือไม่