ลูกสาวลุงดอกรัก น้ำตาตก อาจปิดตำนานร้านดอกรักก๋วยเตี๋ยวมือเดียว
ลูกสาวร่ำไห้ ไม่อยากให้พ่อปิดตำนาน ร้านดอกรักก๋วยเตี๋ยวมือเดียว หลังโควิด-19 ทำพิษ ช้ำต่อน้ำท่วม ตอนนี้ไม่มีวี่แววจะได้กลับมาเปิดอีก
เมื่อวันที่ 3 พ.ย. ผู้ใช้เฟซบุ๊ก Montira Memuean ลูกสาวเจ้าของร้านดอกรักก๋วยเตี๋ยวมือเดียว ได้ออกมาโพสต์เรื่องราวสุดช้ำชีวิตคนหาเช้ากินค่ำที่ต้องเจอทั้งโควิด-19 และน้ำท่วมในเวลาไล่ๆกัน โดยระบุว่า...
เริ่มต้นด้วยความงดงาม จบลงด้วยคราบน้ำตา สาหัสจากโควิดแทบตาย ดันมาเจอน้ำท่วมซ้ำ ทำมาหากินไม่ได้ตั้งแต่ปลายเดือนกันยายน เพราะระดับน้ำที่สูงมากๆ จนตอนนี้ผ่านไปเดือนกว่าๆ ก็ยังคงเหมือนเดิม เมื่อไหร่จะไปสักที จะเอาให้ถึงตายกันเลยใช่มั้ย ของที่จมคืออุปกรณ์ทำมาหากินทั้งนั้น นอนหลับไม่เคยสนิทสักคืน คิดวนอยู่ในหัว ต่อไปจะทำอะไรดี จะฆ่าตัวตายดีมั้ยจะได้จบ หรือจะมีชีวิตต่อไป และถ้าอยู่จะอยู่แบบไหน จะสู้ต่อหรือจะจบแค่นี้ดี แล้วจะเริ่มจากอะไร เริ่มยังไงไม่มีทุนที่จะเริ่ม เป็นคำถามที่วนอยู่ และถามตัวเองซ้ำ ๆตลอดเวลาที่ผ่านมา ในหัวสมองจมอยู่กับความทุกข์เรื่องนั้นเรื่องนี้ มันหนักเหลือเกินเหมือนอยู่ตัวคนเดียว ไม่มีรากฐานไม่มีต้นทุนอะไร ขอแค่ได้ระบายมันจุกมันอั้นจนเต็มอก
ทั้งนี้ น.ส.มณฑิรา ลูกสาว ลุงดอกรัก ยังได้เปิดใจว่าพ่อตนปิดร้านก๋วยเตี๋ยวมาประมาณ 5 เดือนแล้ว ตั้งแต่มีโควิด แล้วน้ำก็ท่วมต่อ จึงปิดยาว ตอนนี้เดือดร้อนกันทั้งบ้าน เพราะครอบครัวขายของกันทุกคน พอมีน้ำท่วมถนนถูกปิด รถก็วิ่งหรือสัญจรไม่ได้ ไม่รู้จะทำยังไงต่อ ต้องหยุดชั่วคราว เพราะส่งของให้ลูกค้าก็ไม่ได้ ซื้อของมาทำก็ลำบาก และไม่มีที่ทำของ ตอนนี้ไม่มีรายได้เข้ามา ต้องอาศัยญาติๆ
แม้แต่รถเข็นก็ต้องทิ้งไว้จมน้ำ เพราะไม่มีพื้นที่แห้งเลย แล้วก็ต้องระวังเรื่องสัตว์มีพิษ ต้องคอยระวังพ่อด้วย เพราะพ่อพิการ ตอนนี้อาการเริ่มแย่ เพราะเคยเข็นรถขายก๋วยเตี๋ยว ตอนนี้นอนเฉยๆ ก็เริ่มแย่ลง ตนไปกู้ยืมเพื่อลงทุนแต่กลับจมไปกับน้ำหมดทุกอย่าง บางครั้งเคยคิดฆ่าตัวตายให้จบๆ แต่ก็ต้องสู้ต่อ เพราะพ่อกับแม่ยังอยู่ เครียดจนร้องไห้ออกมาคนเดียว สงสารพ่อแม่ ทุกอย่างพังหมด ยังไม้รู้ว่าถ้าน้ำหมดแล้วจะเริ่มยังไงต่อ เพราะไม่เหลืออะไรเลย เงินทุนก็ไม่มี นส.มณทิรา กล่าวต่อว่า ก๋วยเตี๋ยวดอกรัก เปิดมานานกว่า 30 ปีแล้ว ไม่อยากให้ปิดลง ไม่รู้ว่าจะมีโอกาสกลับมาเปิดอีกไหมตอนี้เป็นห่วงเรื่องค่าไฟว่าจะโดนตัดอีก กลัวพ่อแม่ลำบาก ตนเป็นลูกรู้สึกเครียด เพราะทำอะไรไม่ได้เลย ทั้งเรื่องสุขภาพและเรื่องการทำมาหากินตอนนี้คงต้องสู้ต่อ ภาระยังคงมีอยู่ ก็อยากให้มีหน่วยงานที่เกี่ยวข้องลงมาดูแลบ้าง ตอนนี้ตนไม่รู้จะทำอย่างไรต่อแล้ว