หักล้างทุกความเชื่อ กรมอุทยานฯย้ำความจริง เจอหมีต้องวิ่งหนีให้ไวที่สุด

เพจเฟชบุ๊ก สำนักอนุรักษ์สัตว์ป่า กรมอุทยานแห่งชาติสัตว์ป่าและพันธุ์พืช โพสต์ บทความ เมื่อต้องเจอหมีในธรรมชาติ เดิมทีจะมีความเชื่อที่บอกว่าหากเจอหมีให้แกล้งตาย แล้วหมีจะไม่ทำอะไรเรา ซึ่งข้อมูลนี้ไม่เป็นความจริง วิธีเอาตัวรอดหากเจอหมีต้องวิ่งหนีให้เร็วที่สุดจึงจะรอด โดยระบุว่า  

ถ้าคุณคือสายข่าวธรรมชาติและสัตว์ป่า ช่วงนี้คุณคงเห็นข่าวสัตว์ป่าออกมานอกพื้นที่ป่ากันบ้าง โดยวันนี้แอดจะมาพูดถึง เพื่อนตัวโต ขนดำหนา ร้องโฮก ๆ ที่ชอบเข้าไปเล่นในไร่อ้อยของชาวบ้าน  นั่นก็คือ เจ้าหมี ของเรานั่นเอง ถ้ายังจำกันได้ เมื่อปลายปี 2563 มีคนแจ้งว่าพบหมีควาย (แตงโม) ออกมานอกพื้นที่ป่า และเมื่อต้นปีที่ผ่านมาได้ทำการส่งเจ้าแตงโมคืนสู่ธรรมชาติไปแล้วเป็นที่เรียบร้อย

สาเหตุส่วนใหญ่ที่พวกมันออกมานอกพื้นที่ อาจเป็นเพราะขาดแคลนอาหาร ประกอบกับมีพื้นที่เกษตรกรรมอยู่ใกล้ป่า พวกมันจึงออกมาหากินนอกพื้นที่

หมีเป็นสัตว์ที่สายตาไม่ค่อยดี แต่มีระบบสัมผัสทางจมูกที่ดีมาก โดยหมีสามารถได้กลิ่นดีกว่าสุนัขถึง 5 เท่า พวกมันจะออกหากินเวลากลางคืน เวลากลางวันบ้างบางครั้ง กินทุกอย่าง ตั้งแต่ พืช ผลไม้ แมลง น้ำผึ้ง และตัวอ่อนของผึ้ง จนไปถึงสัตว์ตัวเล็ก ๆ  

หมีในป่าธรรมชาติส่วนใหญ่จะมีนิสัยที่ดุร้าย พวกมันสามารถปีนต้นไม้ และว่ายน้ำได้ ชอบอยู่ตามลำพังหรืออยู่ด้วยกัน 2-3 ตัว ถ้าหมีเจอมนุษย์มันจะหลบหนีก่อน แต่ก็สามารถทำร้ายมนุษย์ได้ถ้าตกใจหรือกลัว

นสพ. ภัทรพล มณีอ่อน (หมอ ล็อต) ได้กล่าวกับคอลัมน์ ทอล์ค ออฟ เดอะ ทาวน์ ของมติชนไว้ว่า ข่าวที่ชาวบ้านเข้าไปหาของป่าแล้วถูกหมีทำร้าย ส่วนใหญ่เข้าไปในพื้นที่ที่หมีอาศัยอยู่ และส่วนใหญ่จะถูกทำร้ายในเวลากลางวัน เพราะหมีจะนอนตอนกลางวัน แอดว่าทุกคนก็พอจะเข้าใจเจ้าหมีแหละ เพราะเวลานอนเราก็ไม่อยากให้ใครมารบกวนเหมือนกันใช่ไหม เพราะฉะนั้นเวลาหมีนอนหมีก็ไม่อยากให้ใครไปกวนเหมือนกันนะคะ

แต่ถ้าหลีกเลี่ยงในการเจอหมี ไม่ได้แล้ว เพราะเราก็ไม่สามารถรู้ได้ว่าหมีมันนอนอยู่ตรงไหน หรือเดิน  ๆ ไปแล้วบังเอิญ จ๊ะเอ๋! กัน แอดบอกเลยว่าการแกล้งตายเหมือนในหนังใช้ไม่ได้กับหมีในป่าเขตร้อนอย่างเมืองไทยเรานะจ๊ะ เพราะอย่างที่บอกไปว่าระบบสัมผัสทางจมูกของหมีดีมาก และมันก็เป็นสัตว์ขี้สงสัย ถ้าไม่อยากโดยเขี้ยวกับกรงเล็บคมๆ ของหมีตะปบ ก็จงตั้งสติและรีบวิ่งหนีให้เร็วที่สุดเท่าที่จะทำได้ เพราะทุกย่างก้าวในการวิ่ง คือ การรอดของเรา...

ขอบคุณ สำนักอนุรักษ์สัตว์ป่า กรมอุทยานแห่งชาติสัตว์ป่าและพันธุ์พืช