แม่บังคับลูกเรียนหนักไม่มีวันพัก จนสลบคาโต๊ะ ยิ่งเศร้าตื่นมาพูดคำสุดท้าย
แม่บังคับลูกเรียนหนักไม่มีวันพัก จนสลบคาโต๊ะ ตื่นมาพูดคำสุดท้ายกับพ่อแม่ แพทย์สุดยื้อเผยสาเหตุยิ่งเศร้า
กลายเป็นอุทาหรณ์ชั้นดีสำหรับพ่อแม่ที่อยากให้ลูกเรียนหนังสือเยอะๆ ซึ่งนำไปสู่ผลลัพธ์ที่น่าเศร้า จากกรณีที่เมื่อไม่นานมานี้ โลกออนไลน์ได้เผยแพร่เรื่องราวเกี่ยวกับเด็กชายวัย 8 ขวบจากประเทศจีน ขณะที่ทำการบ้าน จู่ๆ เด็กชายก็เกิดอาการโคม่า พ่อแม่จึงรีบพาเขาไปที่ห้องฉุกเฉินทันที ผลการตรวจพบว่าเด็กประสบกับภาวะอวัยวะหลายส่วนล้มเหลว
อาการของเด็กชายก็ไม่สู้ดีนัก หลังจากได้รับการช่วยชีวิตจากแพทย์และพยาบาล เด็กชายก็ตื่นขึ้นมาครั้งหนึ่งและเห็นแม่นั่งอยู่ข้างๆ ด้วยน้ำตานองหน้า เขาจึงพูดว่า "เหนื่อยจัง ขอนอนหน่อย" หลังจากนั้นเด็กชายก็ค่อยๆ หลับไปและตกอยู่ในอาการโคม่า และทางแม่เองก็ไม่คาดคิดเช่นกันว่านั่นคือคำพูดสุดท้ายที่ลูกชายจะพูดกับเธอได้
ด้านแพทย์กล่าวเสริมว่า เด็กชายทำงานหนักเกินไป , เหนื่อยเกินไป , หมดแรง และไม่อยากมีชีวิตอยู่อีกต่อไป ในเวลานี้พ่อแม่ของเด็กร้องไห้โดยกลั้นน้ำตาไว้ไม่อยู่และทรุดตัวลง แม่บอกว่าลูกชายของเธอเป็นคนดีมาก เรียนเก่ง และกระตือรือร้นที่จะเรียนรู้มากด้วย ดังนั้นไม่ว่าครอบครัวจะมีเงินมากเพียงใดก็ทุ่มเทให้กับการศึกษาของลูกทุกคน
เนื่องจากตั้งแต่วันจันทร์ถึงศุกร์ ทุกคืน ลูกชายจะกินแค่แซนวิชหรือขนมจีบและไปเรียนพิเศษภาคค่ำ เช่น ภาษาอังกฤษ, ภาษาฝรั่งเศสและคณิตศาสตร์ เวลา 21.00 น. กลับบ้านเพื่อรับประทานอาหารเย็นและทำการบ้านต่อจนถึงดึกดื่น ซึ่งไม่มีวันหยุดสุดสัปดาห์
แต่เมื่อไม่นานมานี้ เธอเห็นว่าผลการเรียนของลูกชายตกต่ำลง แต่การสอบของนักเรียนดีเด่นกำลังใกล้เข้ามา เธอจึงค่อนข้างกังวลใจ ตั้งใจแน่วแน่ว่าจะลงเรียนพิเศษช่วงสุดสัปดาห์ให้ลูกชายเพิ่มแทนที่จะเรียนวาดรูปและเล่นบาสเก็ตบอลในวันหยุดสุดสัปดาห์
วันที่เกิดเหตุแม่เห็นว่าลูกมีอาการซึมเศร้า เหนื่อย ไม่อยากทำการบ้าน จึงให้กำลังใจและสัญญาว่าถ้าลูกสอบผ่านจะให้รางวัลลูกไปเที่ยว แต่จู่ๆ ลูกชายก็สลบไปหลังจากนั้น เมื่อแพทย์บอกเหตุผลของการจากไปของลูก แม่ก็ดูเหมือนจะไม่เชื่อว่าเป็นเรื่องจริงด้วยซ้ำ พร้อมยังขอให้แพทย์ตรวจเพิ่มเติมแต่ผลก็ยังเหมือนเดิม
นับตั้งแต่เรื่องราวดังกล่าวถูกโพสต์ทำให้หลายคนตกใจโดยเฉพาะผู้ปกครอง สิ่งที่น่าเศร้าก็คือ ไม่เพียงแต่เด็กชายวัย 8 ขวบที่กล่าวถึงข้างต้นเท่านั้น แต่ยังมีผู้ใหญ่หลายคนที่ยอมรับว่าครอบครัวนี้ลงทุนกับบทเรียนส่วนตัวของลูกๆ อย่างมาก แต่กลับเพิกเฉยต่อความรู้สึกของเด็กๆ โดยไม่ได้ตั้งใจ
ผู้ปกครองทุกคนต้องการสิ่งที่ดีที่สุดสำหรับบุตรหลานของตน พวกเขาบังคับให้ลูกๆ เรียนด้วยเพราะการเข้าใจเส้นทางการเรียนรู้เป็นเส้นทางสู่ความสำเร็จที่สั้นที่สุด แต่สุดท้ายแล้วพ่อแม่ต่างหากที่สร้างความกดดันให้กับลูกมากที่สุด พวกเขาลืมไปว่าจุดประสงค์ดั้งเดิมของการศึกษาคือ เพื่อให้เด็กเป็นคนดีและมีความรู้เท่านั้น จากนั้นเขาก็สูญเสียชีวิตลูกของเขา