สาวสุดทน ลุงเพื่อนบ้านมหาภัยด่ากราดทุกวัน 2 ปี คุกคามหนักจนต้องพาลูกหนี

จากกรณีสาวรายหนึ่งเข้าร้องทุกข์กับ สายไหมต้องรอด เจอลุงเพื่อนบ้านมหาภัยตามด่ากราดทุกวันนานกว่า 2 ปี  ย้อนเล่าฟางเส้นสุดท้ายคือการถูกขว้างของใส่รถ จึงไปแจ้งความกับตำรวจในข้อหาทำลายทรัพย์ แต่แทนที่เรื่องราวจะจบกลับถูกด่าหนักขึ้นไปอีก หลังๆ คุกคามหนักจนต้องพาลูกหนีอยู่ห้องเช่า

 

 

สาวคนดังกล่าว เล่าว่า ในระหว่างที่มาอยู่บ้านหลังนี้ได้จ้างเพื่อนบ้านซึ่งเป็นคุณลุงรายหนึ่งมาทำงานที่บ้านจากนั้น เริ่มมีปัญหาจากการนำรถไปจอดขวางและถูกๆตะโกนด่าวันละ 3-4 ชั่วโมงโดยด่าไปเรื่อยไม่หยุด ด้วยคำหยาบคายต่างๆนานา เธอและครอบครัวอดทนกับครอบครัวดังกล่าวมาตลอดโดยไม่เคยออกไปตอบโต้ใดๆ

จนฟางเส้นสุดท้ายคือการถูกขว้างของใส่รถ จึงไปแจ้งความกับตำรวจในข้อหาทำลายทรัพย์ แต่แทนที่เรื่องราวจะจบกลับถูกด่าหนักขึ้น กระทั่งเรื่องไปถึงในชั้นศาลและถูกศาลพิพากษาว่ามีความผิดและเรียกเงินค่าเสียหายที่ศาล เมื่อกลับมาก็ถูกด่าหนักและรุนแรงมากขึ้นกว่าเดิมจนขู่จะทำร้ายร่างกายชวนออกมาท้าตีท้าต่อย จึงไม่ให้แฟนกลับบ้านเพราะเกรงว่าจะมีเรื่องกัน แต่แฟนไม่เชื่อกลับมาที่บ้านเมื่อจอดรถก็ถูกตีและเกิดการทะเลาะวิวาทกันจนต้องจับแต่ละฝ่ายแยกย้ายกัน จนต้องเรียกตำรวจมาเคลียร์ปัญหา

 ทั้งนี้ตนเองคนกับเรื่องดังกล่าวมาเป็นเวลานาน จึงอยากให้ตำรวจมาช่วยแก้ปัญหาก็นำตัวทั้งสองฝ่ายมาไกล่เกลี่ยกัน แต่กลับกลายเป็นว่าไม่มีการเปรียบเทียบปรับหรือดำเนินคดีใดๆ 

 

ตนเองได้พยายามสอบถามว่าทำไมถึงต้องด่าต่อเนื่องยาวนานขนาดนี้เจ้าตัวก็ด่ากลับและหาว่าตนเองทำให้เขาเดือดร้อน และจะไม่ยอมจบเรื่อง และยังประกาศว่าจะระรานไปเรื่อยๆตนเองได้รับความเดือดร้อนลูกไม่ได้นอนไปโรงเรียนก็ไม่ได้ ตนเองอัดอั้นตันใจจนต้องตัดสินใจย้ายออกมาจากบ้านหลังดังกล่าว ต้องไปนอนห้องเช่ารายวัน กลายเป็นว่ายังคงด่าอย่างต่อเนื่อง ตั้งแต่ 20.00 น. ยัน 02.00 น. นอนหลับต่อ แล้วกลับมาด่าใหม่จนคุณลุงคนดังกล่าวกล่องเสียงแหบ ต้องอดทนอดกลั้นกับเรื่องนี้มาตลอดเวลา ยอมรับว่าอยากกลับบ้านและจะสู้ทุกอย่างเพื่อให้ได้กลับไปที่บ้าน 

อยากบอกลุงคนดังกล่าวว่าไม่เคยผิดใจอะไรกันและเมื่อผิดใจแล้วก็พร้อมจะคุยและเคลียร์ปัญหาทุกอย่าง อยากระบายอะไรขอให้ไประบายที่บ้านอย่ามาระรานที่บ้านหากมีปัญหาใดขอให้บอกไม่อยากให้มาทะเลาะกันแบบนี้ไปทำมาหากินดีกว่าและอยากให้นึกถึงหัวอกหากโดนแบบเดียวกันจะเป็นอย่างไร อยากให้ต่างคนต่างอยู่